Zaburzenia psychologiczne w uniwersum Harry'ego Pottera
Od dziecka oglądamy przygody Harry'ego i jego przyjaciół, ale nawet nie wyobrażaliśmy sobie, że wielu bohaterów, zarówno tych pozytywnych, jak i negatywnych, wykazuje objawy poważnych zaburzeń psychicznych. Z jakimi problemami czarodzieje mogliby udać się do psychoanalityka?
HARRY POTTER - SYNDROM OSZUSTA
Pomimo tego, że Harry jest miłym, wrażliwym chłopcem, który zawsze jest gotowy do pomocy, cierpi na syndrom oszusta. Jest to zjawisko psychologiczne, w którym osoba nieustannie obawia się, że nie spełni oczekiwań innych ludzi, poszukuje potwierdzenia swoich osiągnięć i wątpi we własne możliwości. Mimo zewnętrznych dowodów spójności, osoby podatne na ten syndrom trwają w przekonaniu, że nie zasługują na sukces, który osiągnęły.
Harry oczekuje od siebie zbyt wiele, boi się, że inni będą się śmiać z jego porażek, a on sam zostanie uznany za niekompetentnego. Swoje zwycięstwa tłumaczy tym, że znalazł się we właściwym miejscu i czasie, pomocą innych ludzi, a nawet zaprzecza własnym zasługom. Często przyczyną rozwoju takiego syndromu jest upokarzająca postawa i znęcanie się w dzieciństwie, bo po takich doświadczeniach trudno człowiekowi wykazać zdolności przywódcze, trudno uwierzyć, że jest wyjątkową jednostką, która zasługuje na szacunek. Wiemy, jak Harry spędził swoje dzieciństwo, jak wiele drwin i znęcania się doświadczył. Dlatego nie ma nic zaskakującego w jego obawie, że nie sprosta oczekiwaniom Dumbledore'a, czy wątpliwościach co do tego, że Harry pokona Czarnego Pana.
Według współczesnych badań, dwóch na pięciu ludzi sukcesu cierpi na syndrom oszusta. We współczesnym społeczeństwie zaburzenie to często dotyka kobiety, na przykład wiele odnoszących sukcesy bizneswoman uważa, że inni przeceniają ich możliwości właśnie z powodu tego syndromu.
RON WEASLEY - NISKA SAMOOCENA
Ron Weasley jest najmłodszym synem w wielodzietnej rodzinie. Jego starsi bracia są utalentowani, aktywni i zawsze w centrum uwagi, a Ron nieustannie się z nimi porównuje i to nie na swoją korzyść. Uważa się za zbyt "zwykłego" i cierpi na niską samoocenę.
Ron jest wyczulony na krytykę i komentarze, które ludzie do niego kierują, boi się wyrażać własne twórcze pomysły, tęskni za pochwałami i aprobatą ze strony innych. Ron, jak wszyscy ludzie z niską samooceną, ma tendencję do krytykowania nie tylko siebie, ale także swoich bliskich. Nie akceptując siebie takim, jakim jest, wobec braku równowagi i wewnętrznej harmonii, Ron podświadomie zaczyna szukać wad u przyjaciół, rodziny i w otaczającym go świecie. W miarę dorastania Ron coraz częściej wyraża swoje niezadowolenie i krytycyzm.
Takie osoby bardzo łatwo ulegają sugestiom osób trzecich (np. Ron łatwo uwierzył, że Harry nie uważa go za swojego przyjaciela). Niska samoocena wywołuje rozdrażnienie, zazdrość, samooskarżanie się, nie pozwala człowiekowi uwierzyć, że jest w stanie osiągnąć sukces i być interesującym dla innych.
Tutaj znajdziesz darmowy testna poczucie własnej wartości
HERMIONA GRANGER - SYNDROM DOSKONAŁEGO UCZNIA
Co wiemy o Hermionie? Ma wszystko zaplanowane co do minuty, plan jest dokładnie przemyślany i usystematyzowany. Jest zorganizowana, poważna, skupiona i zdeterminowana. Oczekuje od siebie zbyt wiele, ciągle musi udowadniać swoją wyższość, aby podnieść poczucie własnej wartości. Najgorszą rzeczą dla niej jest wyrzucenie ze szkoły.
Hermiona żywo demonstruje wszystkie objawy Syndromu Ucznia Doskonałego, bardzo ważne są dla niej jak najlepsze oceny, pochwały od liderów i uznanie innych uczniów. Można by pomyśleć, że taka osoba nigdy nie znajduje się w stresujących sytuacjach, ale w rzeczywistości Hermiona żyje w wiecznym stresie, ponieważ boi się nie sprostać wysoko postawionej poprzeczce i panicznie boi się popełnić błąd. Każde odstępstwo od zasad jest dla niej straszne. Wszystko, nad czym nie można zapanować, jest dla niej wielkim stresem - zwłaszcza sfera uczuć i związków.
Syndrom doskonałego ucznia stopniowo czyni z człowieka dobrego wykonawcę, ale pozbawia go spontaniczności, paraliżuje jego rozwój twórczy i zdolności kreacyjne.
LUNA LOVEGOOD (ZABURZENIE SCHIZOTYPOWE)
Już od pierwszego spojrzenia na Lunę możemy zauważyć, że coś jest z nią nie tak. Tacy ludzie czują się naprawdę inni od innych, wyjątkowi.
Zaburzenie schizotypowe charakteryzuje się wycofaniem z rzeczywistości, ekscentrycznym zachowaniem, zaburzeniem myślenia i emocji, ale to jeszcze nie jest schizofrenia. Takie osoby mają tendencję do izolowania się społecznie. Oprócz tego, że ubiera się w wyjątkowo nietypowy sposób, jej zachowanie i mowa również odbiegają od przyjętych norm.
Luna pogrąża się we własnym świecie iluzji, a świat rzeczywisty postrzega przez pryzmat przeżytych emocji i błędnych powiązań między rzeczami.
Osoby cierpiące na zaburzenie schizotypowe mają tendencję do wiary w złe oko, telepatię, jasnowidzenie i w zasadzie często są łatwo podatne na sugestie i nadmiernie łatwowierne. Tacy ludzie często stają się ofiarami sekciarzy i oszustów. Depresja, dysforia, wahania nastroju i paranoidalne pomysły towarzyszą zaburzeniom schizotypowym.
BELLATRIX LESTRANGE (HISTERYCZNE ZABURZENIE OSOBOWOŚCI)
Bellatrix jest znana z dużej emocjonalności, teatralności i udawanych manier. Cierpi na histeryczne zaburzenie osobowości, a może wręcz przeciwnie, sprawia jej to przyjemność. Uwielbia wszystko udramatyzować, flirtować, a robi to, by zwrócić na siebie uwagę, nie zawsze w odpowiedni sposób. Oprócz swojej ekscentryczności, ubiera się dość prowokacyjnie, podkreślając swoją seksualność i wyróżniając się z tłumu.
Jej zachowanie jest często prowokujące. Ponadto, zbytnio przywiązuje się do ludzi i interpretuje relacje jako bliższe niż te, które są w rzeczywistości. Jest zależna od opinii innych ludzi i łatwo ulega wpływom innych osób lub sytuacji, pragnie popularności i uznania. W chwilach samotności odczuwa wewnętrzną pustkę i zadręcza się myślą, że w rzeczywistości nie jest godna miłości.
Temu stanowi często towarzyszą zachowania antyspołeczne lub narcystyczne. Co ciekawe, ostatnie badania wykazały taką samą częstość występowania histerycznego zaburzenia osobowości wśród kobiet i mężczyzn, choć wcześniej zaburzenie to było uważane za wyłącznie kobiece.
DRACO MALFOY (NARCYZM)
Narcyzm to cecha psychiki, w której dana osoba postrzega siebie jako wyjątkową, niepowtarzalną jednostkę, uważa się za lepszą od otoczenia, co nie zawsze odpowiada rzeczywistości.
Malfoy ma zbyt wysokie mniemanie o sobie i rozdmuchane ego. Cierpi na patologiczny narcyzm, uważa siebie za kogoś z najwyższej półki, a resztą gardzi i szczerze wykorzystuje. Celowo pokazuje swoją wyższość i arogancję, wierzy, że w ten sposób zyska szacunek innych. Manipulacja i kłamstwa są dla Draco czymś naturalnym, łatwo znajdzie usprawiedliwienie dla każdej obrzydliwej rzeczy, jeśli prowadzi ona do zysku lub bawi jego próżność.
Draco Malfoy uważa tylko tych, którzy należą do elity społeczeństwa, za maską swojej próżności ukrywa strach przed upokorzeniem i brakiem uznania. Tacy ludzie nieustannie potrzebują pochwał, przywilejów i demonstracyjnej służalczości.
Tutaj możesz znaleźć darmowy test na narcyzm.
LORD VOLDEMORT (PSYCHOPATIA)
Bezduszność, brak empatii, bezduszność - to wszystko cechuje Voldemorta. Jego zachowanie wyraźnie wskazuje na oznaki psychopatii. Zaburzenie to może być wrodzone lub nabyte we wczesnym dzieciństwie i jest poważnym zaburzeniem układu nerwowego. Taka osoba jest zdolna do oszustwa i zbrodni, aby osiągnąć swoje cele.
Pomaga mu w tym patologiczny podstęp i skłonność do oszustwa. Osoby takie są często charyzmatyczne i umieją zjednywać sobie ludzi, ale służy to tylko zaspokojeniu ich własnych ambicji. Jeśli takiej osobie nie udaje się osiągnąć tego, czego chce, staje się jeszcze bardziej bezduszna i okrutna. Nie wiesz, czego możesz się po nich spodziewać, bo w każdej chwili psychopata może wyzwolić w Tobie falę gniewu. Takim ludziom łatwo przychodzi łamanie ustalonych norm społecznych, wolą nadepnąć ludziom na twarz, aby osiągnąć swój cel, nie dbają o nic poza własnym ego.
Poczucie winy nie jest znane Voldemortowi, cechuje go jedynie obojętność i pogarda dla problemów innych ludzi. Voldemort krzywdzi innych, zarówno fizycznie, jak i psychicznie, jak prawdziwy klasyczny psychopata.
Tutaj możesz znaleźć darmowy test na psychopatię
SEVERUS SNAPE (CIĘŻKA DEPRESJA)
Severus jest osobą, która doświadczyła jednostronnej miłości i bólu straty. Snape nie chce zapomnieć o przeszłości i żyje z tragicznymi wspomnieniami. Jego dusza jest przepełniona bólem, którym nie może się z nikim podzielić. Stara się to ukryć za zimną osobowością i surowym spojrzeniem, ale to tylko maska. Jego diagnoza to dystymia, czyli rodzaj przedłużającej się depresji.
Joanne Rowling dość dokładnie opisuje objawy ciężkiej depresji u profesora eliksirów: nie dba o higienę, nosi te same ubrania, nie utrzymuje porządku we własnym domu. Nie jest zainteresowany poznawaniem nowych ludzi, nie zwraca też szczególnej uwagi na osoby, które zna od niedawna. Trudno jest mu zapomnieć o wydarzeniach z przeszłości i cieszyć się życiem. Mimo frustracji, potrafi zachować spokój w sytuacjach stresowych.
Z czasem ciężka depresja obrasta zaburzeniami towarzyszącymi - napadami paniki, skrajnym lękiem społecznym, skłonnością do destrukcyjnych uzależnień.
Tutaj znajdziesz darmowy testna depresję
FRED I GEORGE WEASLEY (ADHD)
U bliźniaków Weasley można zaobserwować wyraźną nadpobudliwość, która towarzyszy zaburzeniom koncentracji uwagi. Są inteligentni i utalentowani, ale woleliby spędzać czas robiąc ciekawsze rzeczy niż ucząc się.
Obaj bracia są frywolni, gadatliwi, nie lubią wykonywać poleceń ani rutynowych zadań. Bycie zorganizowanym i dotrzymywanie terminów zdecydowanie nie dotyczy bliźniaków Weasley. Trudno jest im usiedzieć w jednym miejscu, dlatego bliższe są im zajęcia twórcze.
Łatwo się rozpraszają, przerzucają się z jednej czynności na drugą, zawsze są pełni różnych pomysłów. Ich ambicje czasem przerastają nawet ich możliwości.
Tutaj znajdziesz darmowy test na ADHD
ALBUS DUMBLEDORE - DYSSOCJALNE ZABURZENIE OSOBOWOŚCI (SOCJOPATIA)
Dyssocjalne zaburzenie osobowości lub socjopatia. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że nie chodzi tu wcale o Dumbledore'a. Jeśli jednak przyjrzymy się dokładniej objawom tego zaburzenia, zobaczymy, że takie osoby nie są w stanie dostosować się do norm społecznych, są trochę nieodpowiedzialne i ryzykowne, obłudne i niezdolne do dokładnego planowania.
Dumbledore jest empatą, bo pomaga ludziom z problemami, ale w ogóle nie zwraca uwagi na granice społeczne. Łatwiej jest mu wyznaczyć swoje granice. Spokojnie wpędza Harry'ego w przeróżne kłopoty, doskonale wiedząc, że może się to skończyć bardzo źle.
Potrafi oszukiwać ludzi, aby ich wykorzystać. Ale mimo wszystko nadal jest miły, a jego intencje są dobre, ponieważ jego socjopatia stwarza więcej trudności dla niego niż dla kogokolwiek innego.
RUBEUS HAGRID - SPEKTRUM ZABURZEŃ AUTYSTYCZNYCH
Nie chcemy przez to powiedzieć, że Hagridowi trudno się czegoś nauczyć albo że brakuje mu rozwoju umysłowego, to nieprawda. Po prostu Hagrid woli całkowicie i bez reszty pogrążyć się w swoich sprawach, nie zwracając uwagi na to, co dzieje się dookoła.
Jest aspołeczny, jego krąg kontaktów jest bardzo wąski. Hagrid mieszka w domu na obrzeżach Hogwartu, robi to, co kocha i wydaje się być całkiem szczęśliwy.
Przyjaźń trójcy młodych czarodziejów z Hagridem jest całkiem zrozumiała: Hermiona chce go "uratować", Ronowi nie brakuje pewności siebie w obecności olbrzyma, a Harry'emu podoba się to, że olbrzym nie oczekuje od Harry'ego niesamowitych osiągnięć.
NEVILLE LONGBOTTOM - PTSD
Wiele osób, które doświadczyły strasznych wydarzeń, cierpi na takie schorzenia jak PTSD. Tak poważne zaburzenie psychiczne może prowadzić do różnych konsekwencji i powodować nowe objawy i diagnozy.
Neville rozwinął ten zespół z powodu ciężkiej traumy z dzieciństwa. Rodzice Neville'a oszaleli po tym, jak byli torturowani przez Śmierciożerców. A on sam mógł udowodnić, że jest czarodziejem dopiero wtedy, gdy dziadek wypchnął go przez okno do góry nogami. Oczywiście, takie wydarzenia nie przeszły bez śladu dla chłopca - Neville ma nasilone stany lękowe, problemy z koncentracją i uwagą. Neville cierpi na niestabilność emocjonalną i trudności w podejmowaniu decyzji, trudno jest mu czuć się szczęśliwym.
PTSD może prowadzić do koszmarów sennych, psychopatycznego ponownego przeżywania wydarzeń (retrospekcje) i utraty własnej tożsamości. Osoba taka będzie starała się na wszelkie sposoby unikać wszelkich skojarzeń, zdarzeń i osób, które mogą przypominać jej o traumie, wywoływać negatywne reakcje i emocje.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, odwiedź również akademiadashofera.pl.
