Jak poradzić sobie z depresją poporodową?

Kobieta, która cierpi na depresję poporodową może stracić na wadze i czuć się odłączona od swojego dziecka. Może również czuć się zawstydzona i bezwartościowa. Może wycofać się od przyjaciół i rodziny i zwątpić w swoje zdolności do opieki nad dzieckiem. Istnieją jednak sposoby na zwalczenie depresji poporodowej i powrót do poczucia bycia osobą, którą była przed zajściem w ciążę.

Depresja poporodowa - jak sobie z nią radzić?

Po pierwsze, należy szukać pomocy medycznej tak szybko, jak to możliwe. Jest kilka możliwości, aby to zrobić, w tym wizyta u lekarza, położnej lub pielęgniarki Well Child Tamariki Ora. Jeśli nie możesz zobaczyć lekarza pierwszego kontaktu, weź ze sobą osobę wspierającą. Może ona robić notatki i bronić Cię w Twojej sprawie.

Depresja poporodowa może być poważnym problemem, wpływającym na twoją zdolność do opieki nad dzieckiem i twoimi własnymi dziećmi. Nie oznacza to, że jesteś złym rodzicem lub że nie kochasz swojego dziecka, oznacza to jedynie, że potrzebujesz dodatkowego wsparcia. Aby uzyskać odpowiednią pomoc i wsparcie, porozmawiaj z pielęgniarką środowiskową lub położną albo zadzwoń pod numer 111. Istnieje kilka rodzajów depresji poporodowej, a leczenie różni się w zależności od nasilenia objawów.

Jedna na 10 kobiet doświadcza depresji poporodowej. Objawy mogą pojawić się w pierwszych tygodniach po porodzie. Jednak w przeciwieństwie do baby blues, depresja trwa dłużej. Jeśli cierpisz na depresję poporodową, ważne jest, abyś jak najszybciej poszukała pomocy. Może to być przerażające i samotne, dlatego ważne jest, aby uzyskać pomoc, której potrzebujesz, aby wrócić na właściwe tory.

Sprawdź również: Tanoreksja - uzależnienie od solarium, jak je leczyć?

Jakie są objawy depresji poporodowej?

Objawy depresji poporodowej mogą obejmować brak zainteresowania dzieckiem, niepokój związany z relacją z dzieckiem oraz myśli o skrzywdzeniu lub nawet zabiciu dziecka. Pracownik medyczny zaleci plan leczenia, taki jak leki, jeśli cierpisz na depresję poporodową. Pomocna może być również psychoterapia. Gdy depresja poporodowa jest szybko leczona, można ją opanować. Możesz jednak nie być świadoma, że cierpisz na ten stan.

Chociaż CTSB jest ważnym i wiarygodnym kwestionariuszem samoopisowym, istnieje kilka ograniczeń. Po pierwsze, wielkość próby jest stosunkowo mała (93% kobiet w połogu), a po drugie, ocena ma charakter samokontroli. Dodatkowo, samoopisowy charakter ankiety może prowadzić do zaniżania objawów. Co więcej, nie uwzględnia ona wszystkich kryteriów diagnostycznych dla depresji poporodowej.

Jeśli depresja poporodowa jest wystarczająco ciężka, może przejść w psychozę poporodową. Jest to jednak rzadkie zaburzenie. Nie ustępuje samoistnie i może trwać tygodniami, a nawet miesiącami, jeśli nie jest leczone. Bez leczenia może nawet zakłócić zdolność kobiety do opieki nad noworodkiem.

Stan ten jest zaburzeniem depresyjnym spowodowanym poziomem hormonów u kobiety po porodzie. Może rozwijać się do roku po porodzie, ale najczęściej występuje w ciągu pierwszych trzech miesięcy. Objawy depresji poporodowej mogą obejmować zmiany nastroju, uczucie wyczerpania i beznadziei. Na szczęście istnieje kilka dostępnych opcji leczenia, które pomagają kobietom przezwyciężyć ten stan.